ಒಂದು ಸಂಜೆ....ಭಾಗ-೩

"ಒಡೆದು ಬಿಡೋಣ" ಎಂದಿತು.

"ಹೇಗೆ? ಯಾರನ್ನ?ಯಾಕೆ?"

"ಅಫಘಾನಿಸ್ತಾನದವರೆಂದರೆ ಕೇವಲ ಮೊಜಹಿದಿನರು, ಪೂಸ್ತುನರಷ್ಟೆ ಅಲ್ಲ, ಇನ್ನೂ ಅನೇಕಾನೇಕ ಗಿರಿಜನ ಪಂಗಡಗಳಿವೆ.

 ನಾವು ಯಾರಿಗೆ ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತೇವೆಯೋ ಅವರು ಬಲಿಷ್ಟರಾಗುತ್ತಾರೆ. ನಾವು ಆ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ತೊಡಗಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಒಳ್ಳೆಯದು" 



ತಲೆಯಾಡಿಸಿದ ಪಾಕಿಸ್ತಾನ ತತ್‌ಕ್ಷಣ ಕಣಕ್ಕಿಳಿಯಿತು. ಮೋಜಾಹಿದಿನರಿಗೆ ವ್ಯತಿರೇಕವಾಗಿದ್ದ ಮತ್ತೊಂದು ಗುಂಪನ್ನು 

ಪ್ರಚೋದಿಸಿ,ಪ್ರೋತ್ಸಾಹಿಸಿತು. ಕಂದಾಚಾರ, ಕಟ್ಟರ್ ಪ್ರವೃತ್ತಿಯನ್ನು ಅಣುಅಣುವಿನಲ್ಲೂ ತುಂಬಿಕೊಂಡು, ಜೀರ್ಣಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದ 

ಆ ಪಂಗಡ, ಉದಯಸೂರ್ಯನ ನಾಡಿನ ಇತಿಹಾಸವನ್ನು ರಕ್ತಕ್ಷರಗಳಲ್ಲಿ ತಿದ್ದಿ ಬರೆಯಲು ಸಂಕಲ್ಪ ಮಾಡಿತು. ದಯೆ ದಾಕ್ಷಿಣ್ಯ 

ಮುಂತಾದ ಪದಗಳನ್ನು ದೂರ ತಳ್ಳಿತು. ಮುಖ ತೋರಿಸಿದ ಸ್ತ್ರೀಯರನ್ನು ಬುರ್ಖಾ ಧರಿಸಿಲ್ಲವೆನ್ನುವ ಕಾರಣಕ್ಕೆ ಬೀದಿಯಲ್ಲಿ 

ನಿಲ್ಲಿಸಿ ಹಿಂಸಿಸಿತು. ಕದ್ದ ಅಪರಾಧಕ್ಕೆ ಕಲ್ಲುಗಳಿಂದ ಹೊಡೆದು ಸಾಯಿಸುವ ಶಿಕ್ಷೆ ಜಾರಿಗೆ ತಂದಿತು. ಗಂಡಸರಿಗೆ ಗಡ್ಡ ಕಡ್ಡಾಯ

 ಎಂದು ಆಜ್ಞೆ ಮಾಡಿತು. ಸಿನಿಮಾ, ಟಿ. ವಿ.ಗಳನ್ನು ನಿಷೇಧಿಸಿತು. ಮಹಿಳೆಯರು ಶಾಲೆಗಳಲ್ಲಿ, ಆಫೀಸುಗಳಲ್ಲಿ 

ಪ್ರವೇಶಿಸುವಂತಿಲ್ಲ ಎಂದು ನಿರ್ಭಂದ ಹೇರಿತು. ಪಾಕಿಸ್ತಾನದ ಪ್ರೋತ್ಸಾಹದಿಂದ ಅಫಘಾನಿಸ್ತಾನದ ರಾಜಸ್ಥಾನಿ ಕಾಬಲ್ನ 

ಮೇಲೆ ಮುತ್ತಿಗೆ ಹಾಕಿ ವಶಪಡಿಸಿಕೊಂಡಿತು. ಜೀವ ಉಳಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ವಿಶ್ವಸಂಸ್ಥೆಯ ಕಛೇರಿಯ ಕಾಂಪೌಂಡಿನಲ್ಲಿ

 ತಲೆಮರೆಸಿಕೊಂಡಿದ್ದ ಅಫಘಾನ್ನ ಮಾಜಿ ಅಧ್ಯಕ್ಷ ನಾಜಿಬುಲ್ಲನನು ಹೊರಗೆಳೆದು ತಂದು, ಇಡೀ ಜಗತ್ತು 'ಬೇಡ-ಬೇಡ' ಎಂದು

 ಹಾಹಾಕಾರ ಗೈಯುತ್ತಿದ್ದರೂ ಬೀದಿದೀಪದ ಕಂಬಕ್ಕೆ ನೇತು ಹಾಕಿ ಶೂಲಕ್ಕೇರಿಸಿತು. ಅಫಘಾನಿಸ್ತಾನದ ರಾಜ್ಯಾಡಳಿತವನ್ನು 

ಆ ರೀತಿ ತನ್ನ ಕರ್ಕಶ ಕೈಗಳಿಗೆತ್ತಿಕೊಂಡ ಆ ಭಯೋತ್ಪಾದಕ ಪಂಗಡದ ಹೆಸರು- "ತಾಲಿಬಾನ್"



ಜೂನ್ ೨, ೧೯೯೦

ಪಾಕಿಸ್ತಾನದ ಬೆಂಬಲದಿಂದಾಗಿ ತಾಲಿಬಾನರು ಮಿತಿಮೀರಿದರು. ಅಫಘಾನಿಸ್ತಾನದಲ್ಲಿ ಈ ಎಲ್ಲ ಪರಿಣಾಮಗಳಾಗುತ್ತಿದ್ದರೆ, 

ರಷ್ಯಾದ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಬೇರೊಂದು ರೀತಿ ಇತ್ತು. ರಷ್ಯನ್ ಸೇನೆಗಳು ಅಫಘಾನ್ ನೆಲದಿಂದ ತೆರಳಲಾರಂಭಿಸುವುದಕ್ಕಿಂತ ಎರಡು 
ವರ್ಷ ಮೊದಲು ಜಗತ್ತಿನ ಇತಿಹಾಸದಲ್ಲಿ ಅನೂಹ್ಯ ಪರಿಣಾಮವೊಂದು ಸಂಭವಿಸಿತು..



ಗೋರ್ಬಚೇವ್ ಎನ್ನುವ ರಾಜಕೀಯ ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರಜ್ನ "ಪೆರೆಸ್ಟ್ರೊಯಿಕಾ" ಎನ್ನುವ ನೂತನ ಪದವನ್ನು ರಷ್ಯನ್ 

ನಿಘಂಟುವಿನೊಳಗೆ ಸೇರ್ಪಡೆ ಮಾಡಿದ . ಪೆರೆಸ್ಟ್ರೊಯಿಕಾ ಎಂದರೆ 'ಪುನರ್ನಿರ್ಮಾಣ' ಎಂದರ್ಥ. ಅಷ್ಟು ಹೊತ್ತಿಗಾಗಲೇ 

ದಿವಾಳಿಯ ಅಂಚು ತಲುಪಿದ್ದ ರಷ್ಯನ್ನರು ಈ ಪುನರ್ ನಿರ್ಮಾಣವನ್ನು ಸ್ವಾಗತಿಸಿದರು. ಅವರಿಗೆ ಬೇರೆ ದಾರಿಯೇ ಇರಲಿಲ್ಲ. 

ಪರಿಣಾಮ-ರಷ್ಯಾ ಛಿದ್ರ-ವಿಚಿದ್ರವಾಯಿತು. ಕಮ್ಯೂನಿಸಮ್ ಕುಸಿದುಬಿತ್ತು.



ಜೂನ್ ೨, ೧೯೯೦ರಂದು ಅಮೆರಿಕದ ಅಧ್ಯಕ್ಷ  ಬುಷ್,ರಷ್ಯನ್ ಚೀಫ್ ಗೋರ್ಬಚೇವ್ ಸೇರಿ, ಎರಡು ರಾಷ್ಟ್ರಗಳ ನಡುವಿನ 

ಶೀತಲ ಸಮರವನ್ನು ನಿಷೇಧಿಸುತ್ತಾ ಒಪ್ಪಂದಕ್ಕೆ ಸಹಿ ಹಾಕಿದರು. ರಷ್ಯಾ ಸ್ಪರ್ಧೆಯಿಂದ ಹಿಂದೆ ಸರಿದು, ತನ್ನ ಗೌರವ ಉಳಿಸಿಕೊಂಡಿತು.



ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಅಮೆರಿಕ ಒಂದೇ ಸೂಪರ್ ಪವರ್ ರಾಷ್ಟವಾಗಿ ಉಳಿಯಿತು.!

ಅಷ್ಟರೊಳಗೆ ಅಫಘಾನಿಸ್ತಾನದಲ್ಲಿ ಮೋಜಾಹಿದಿನರಿಗೂ,ತಾಲಿಬಾನರಿಗೂ ನಡುವೆ ಆಂತರಿಕ ಕಲಹ ಶುರುವಾಗಿತ್ತು. 

೫೦,೦೦೦ ಜನ ಕಬೂಲ್ ತೊರೆದು ಓಡಿ ಹೋಗಿದ್ದರು. ಲಕ್ಷಗಟ್ಟಲೆ ಜನ ನಿರಾಶ್ರತರಾಗಿದ್ದರು. ತಾಲಿಬಾನಿಗಳ ದೇಶವನ್ನೆಲ್ಲ 

ಆಕ್ರಮಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತ ಮುನ್ನುಗ್ಗುತ್ತಿದ್ದರು. ಇಸ್ಲಾಂ ನಿಯಮಗಳನ್ನು ಕಠಿಣವಾಗಿ ಜಾರಿಗೊಳಿಸುತ್ತಾ ಅಡ್ಡಿಪಡಿಸಿ,ಅಬ್ಯಂತರ 

ಹೇಳಿದವರನ್ನುಉದ್ದುದ್ದಕ್ಕೆ ಸಿಳಿಬಿಡುತ್ತಿದ್ದರು. ಸ್ತ್ರೀಯರ ಬಗ್ಗೆಯೂ ಕನಿಕರ ತೋರಿಸುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ತಮ್ಮ ಧರ್ಮ ಹೇಳಿದಂತೆ 

ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದೇವೆ ಎಂದು ಹೇಳಿಕೊಂಡೇ ಬುದ್ಧನ ವಿಗ್ರಹಗಳನ್ನು ನೆಲಸಮಗೊಳಿಸಿದರು.



ಜಗತ್ತು ಈ ಎಲ್ಲ ಪರಿಣಾಮಗಳನ್ನು ಕಂಡು, ತಲ್ಲಣಿಸಿ,ಹಾಹಾಕಾರಗೈಯತೊಡಗಿತು. ಆಂತರಿಕ ಸಮಸ್ಯೆಗಳಲ್ಲಿ ಸಿಲುಕಿ

 ಒದ್ದಾಡುತ್ತಿದ್ದ ರಷ್ಯಾ ಯಾವುದನ್ನು ಗಮನಿಸುವ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿರಲಿಲ್ಲ.




ಪಾಕಿಸ್ತಾನದ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಅಡಕತ್ತರಿಯಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕಿಕೊಂಡ ಅಡಿಕೆಯಂತಾಯಿತು. ತಾಲಿಬಾನಿಗಳನ್ನು ಸಮರ್ಥಿಸಲೇಬೇಕಾದ 

ಅನಿವಾರ್ಯ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ತಲೆದೋರಿತು. ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ಭಾರತವನ್ನು ಬೆಂಬಲಿಸುವ ಗುಂಪು ಅಧಿಕಾರಕ್ಕೆ ಬಂದುಬಿಡುವ 

ಅಪಾಯವಿತ್ತು. ತನ್ನನ್ನು ಈ ವಿಷಮ ಸ್ಥಿತಿಯಿಂದ ಹೊರಗೆಳೆಯಬೇಕೆಂದು ಪಾಕಿಸ್ತಾನ ಅಮೆರಿಕವನ್ನು ಕೇಳಿಕೊಂಡಿತು.



ಆದರೆ ಅಮೇರಿಕಕ್ಕೆ ಈ ಎಲ್ಲ ವ್ಯವಹಾರಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಒಂದಿನಿತೂ ಆಸಕ್ತಿ ಉಳಿದಿರಲಿಲ್ಲ. ಯಾವಾಗ ರಷ್ಯಾ ಸ್ಪರ್ಧೆಯಿಂದ ಹಿಂದೆ 

ಸರಿಯಿತೋ ಆಗ ಅಮೇರಿಕಕ್ಕೆ ಪಾಕಿಸ್ತಾನದ ಮೇಲಾಗಲೀ, ಅಫಘಾನಿಸ್ತಾನದ ಮೇಲಾಗಲೀ ಆಸಕ್ತಿ ಯಾಕಿರುತ್ತೆ?

ಆದ್ದರಿಂದಲೇ ತಾನು ಆ ವ್ಯವಹಾರದಲ್ಲಿ ಹಸ್ತಕ್ಷೇಪ ಮಾಡುವುದಿಲ್ಲ ಎಂದುಬಿಟ್ಟಿತು.



[ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ರಾಷ್ಟ್ರ ತನ್ನ ವಿದೇಶಾಂಗ ನೀತಿಯನ್ನು, ತನ್ನ ಸ್ವಾರ್ಥಕ್ಕನುಗುಣವಾಗಿ ರೂಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಇದರಲ್ಲಿ ಶಾಶ್ವತ ಮೈತ್ರಿ,ಇಸಮ್,ಕ್ರತಜ್ಞತೆ ಮುಂತಾದವ್ಯಾವುವು ಇರುವುದಿಲ್ಲ ಎಂದು ಹೇಳುವುದು ಈ ಇದರ ಉದ್ದೇಶ.]



೨೭ ಸೆಪ್ಟೆಂಬರ್, ೧೯೯೬

ಕಾಬೂಲನ್ನು ಆಕ್ರಮಿಸಿಕೊಂಡ ತಾಲಿಬಾನಿಗಳನ್ನು ತಮ್ಮನ್ನು ಅಪಘಾನಿಸ್ತಾನದ ಆಳರಸರೆಂದು ಘೋಷಿಸಿಕೊಂಡರು. ಆದರೆ

 ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ರಾಷ್ಟ್ರ್‌ವು ಅವರನ್ನು ಅಧಿಕ್ರತ ಪ್ರತಿನಿಧಿಗಳೆಂದು  ಪರಿಗಣಿಸಿ ಮನ್ನಣೆ ನೀಡಲು ಸಿದ್ದವಿರಲಿಲ್ಲ. ಅಂತ 

ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಇಡೀ ಜಗತ್ತಿನಾದ್ಯಂತ ಅಫಘಾನಿಸ್ತಾನದಲ್ಲಿ ತಾಲಿಬಾನ್ ಆಡಳಿತಕ್ಕೆ ಒಪ್ಪಗೆ ನೀಡಲು ಮುಂದೋದಗಿ ಬಂದದ್ದು ಕೇವಲ ಮೂರು ರಾಷ್ಟ್ರಗಳು ಮಾತ್ರ.






[ ಮುಂದುವರಿಯುವುದು........]